Diagnostyka bezdechu sennego

Bezdech senny to poważne zagrożenie dla zdrowia.

Obturacyjny bezdech senny (OBS)

Obturacyjny bezdech senny polega na powtarzających się przerwach w oddychaniu, spowodowanych chwilowymi zamknięciami dróg oddechowych na poziomie gardła. Ruchy oddechowe przepony i dodatkowych mięśni oddechowych są zachowane, ale powietrze nie dostaje się do płuc powodując niedotlenienie wszystkich narządów, aż do momentu przejściowego wybudzenia się ze snu (pacjenci nie pamiętają takiego mikrowybudzenia), wzrostu napięcia mięsni i przywrócenia normalnego pasażu dróg oddechowych. Epizody bezdechu mogą trwać od kilku do kilkudzięsięciu sekund i powtarzać się nawet kilkaset razy podczas każdej nocy!

Obturacyjny bezdech senny występuje w krajach wysokouprzemysłowionych u 9-26% dorosłej populacji. Częstość choroby wzrasta wraz z wiekiem i dotyka 4x częściej mężczyzn.

Czynniki ryzyka OBS

Do głównych przyczyn występowania obturacyjnego bezdechu sennego należy zaliczyć przede wszystkim:

• Otyłość
• Płeć (4x częściej chorują mężczyźni)
• Zmiany anatomiczne górnych dróg oddechowych (np. przerost migdałków, wydłużenie języczka i podniebienia miękkiego, skrzywienie przegrody nosowej i przerost lub polipy małżowin nosowych, a także deformacje i anomalie w budowie twarzoczaszki)
• Wiek

Symptomy choroby – objawy nocne i dzienne

Do najczęstszych symptomów obturacyjnego bezdechu sennego należy zaliczyć chrapanie, przerwy w oddychaniu (okresy „ciszy” u osoby śpiącej), niespokojny sen z nadmiernym poceniem się. W ciągu dnia osoby cierpiące na obturacyjny bezdech senny  skarżą się na nadmierną senność (najczęściej łatwo zasypiają podczas oglądania tv lub czytania książki), ból głowy, problemy z koncentracją i pamięcią, oraz przewlekłe zmęczenie – nawet długi sen nie daje poczucia zregenerowania i wypoczęcia.

Powyższe objawy mogą występować pojedynczo, jednak z biegiem czasu pacjenci obserwują coraz więcej zdarzeń świadczących o postępującej chorobie.

Powikłania obturacyjnego bezdechu sennego

Nieleczony bezdech senny jest przyczyną wielu poważnych stanów chorobowych. Nasilające się zmęczenie, będące efektem nieprawidłowego snu (mikrowybudzenia towarzyszące bezdechom), stopniowe pogarszanie się pamięci i koncentracji, może doprowadzić do rozwoju depresji, zaburzeń lękowych i problemów w życiu zawodowym i prywatnym.

Bardzo poważnym zagrożeniem nieleczonego bezdechu sennego i nadmiernej senności dziennej są wypadki komunikacyjne. Pacjenci chorzy na OBS są sprawcami wypadków komunikacyjnych 7x częściej niż osoby zdrowe. 

Obturacyjny bezdech senny jest przyczyną zaburzeń układu sercowo-naczyniowego (m. in. zaburzeń rytmu serca i przewodzenia, choroby niedokrwiennej serca, czy niewydolności serca), lekoopornego nadciśnienia tętniczego (ponad 50% osób z OBS cierpi na nadciśnienie tętnicze), zaburzeń gospodarki hormonalnej i poważnych zaburzeń metabolicznych, których konsekwencją jest pogłębiająca się otyłość i rozwój cukrzycy typu 2.

Pacjenci z nieleczonymi zaburzeniami oddychania w czasie snu narażeni są na 4xwiększe ryzyko udaru i 5x większe ryzyko nagłego zgonu sercowego.

Badanie mające na celu wykrycie obturacyjnego bezdechu sennego jest nieinwazyjne i odbywa się z wykorzystaniem najnowszego sprzętu poligraficznego. Całonocna rejestracja niezbędnych parametrów (m. in. wysiłku oddechowego, przepływu powietrza, chrapania, tętna i saturacji) odbywa się w komfortowych warunkach Oddziału Szpitalnego Med Polonia.

System diagnostyki zaburzeń oddychania w czasie snu AliceNightOne firmy Philips Respironics jest nowoczesnym, łatwym w obsłudze, komfortowym i niezawodnym rozwiązaniem – spełniającym wszelkie wymagania lekarzy i samych pacjentów. Unikatowa konstrukcja i nowoczesne technologie czujników pozwalają uzyskać wysokiej jakości zapis, dzięki czemu prawdopodobieństwo prawidłowej diagnozy już podczas jednej nocy diagnostycznej, jest dwukrotnie większe niż w jakichkolwiek innych urządzeniach konkurencyjnych.

Leczenie zaburzeń oddychania w czasie snu

W zależności od nasilenia choroby lekarz specjalista może zalecić różne ścieżki terapeutyczne. Jeśli oprócz bezdechów zostaną zdiagnozowane u pacjenta schorzenia laryngologiczne (np. przerost migdałków i/lub podniebienia miękkiego, skrzywienie przegrody nosowej lub przerost i polipy małżowin nosowych), należy w pierwszej kolejności rozważyć leczenie zabiegowe, przywracające prawidłowy pasaż powietrza w jamie nosowo-gardłowej.

Zdecydowanie zaleca się u wszystkich pacjentów z OBS redukcję masy ciała, unikanie spożywania alkoholu i leków nasennych (pogłębiają zwiotczenie mięśni i nasilają chorobę), oraz wdrożenie zdrowych nawyków w codziennym funkcjonowaniu.

Jak wygląda badanie bezdechu sennego?

Badanie bezdechu sennego jest kluczowym krokiem w diagnostyce tego schorzenia i odbywa się zazwyczaj w specjalistycznych ośrodkach medycznych. Proces rozpoczyna się od szczegółowego wywiadu lekarskiego, podczas którego pacjent opisuje swoje dolegliwości, nawyki snu oraz ewentualne problemy zdrowotne. Następnie lekarz może zlecić badanie polisomnograficzne, które jest złotym standardem w diagnostyce bezdechu sennego. Badanie to polega na całonocnym monitorowaniu różnych parametrów fizjologicznych pacjenta podczas snu. W trakcie badania rejestrowane są m.in. fale mózgowe (EEG), ruchy gałek ocznych (EOG), aktywność mięśni (EMG), przepływ powietrza przez nos i usta, wysiłek oddechowy, poziom tlenu we krwi (saturacja) oraz chrapanie.

Pacjent spędza noc w specjalnie przygotowanym pokoju, który jest wyposażony w niezbędne urządzenia monitorujące. Często stosuje się przenośne urządzenia poligraficzne, które umożliwiają przeprowadzenie badania w warunkach domowych. W takim przypadku pacjent otrzymuje instrukcje dotyczące zakładania i obsługi sprzętu, a następnie samodzielnie przeprowadza badanie we własnym łóżku. Wyniki badania są analizowane przez specjalistów, którzy na ich podstawie mogą ocenić obecność i nasilenie bezdechu sennego.

Alternatywnie, w mniej skomplikowanych przypadkach, lekarz może zlecić uproszczone badanie zwane poligrafią nocną. Poligrafia nocna skupia się na monitorowaniu podstawowych parametrów, takich jak przepływ powietrza, wysiłek oddechowy i saturacja. Jest to mniej dokładne niż pełna polisomnografia, ale może być wystarczające do postawienia diagnozy w prostszych przypadkach.

Kto leczy bezdech senny?

Leczeniem bezdechu sennego zajmują się specjaliści z różnych dziedzin medycyny, w zależności od przyczyn i objawów schorzenia. Najczęściej są to pulmonolodzy, otolaryngolodzy, neurolodzy oraz lekarze medycyny snu. Pulmonolodzy specjalizują się w chorobach układu oddechowego i często prowadzą diagnostykę oraz leczenie bezdechu sennego związanego z zaburzeniami oddychania. Otolaryngolodzy zajmują się problemami anatomicznymi górnych dróg oddechowych, które mogą przyczyniać się do obturacyjnego bezdechu sennego. Mogą oni zalecić zabiegi chirurgiczne mające na celu poprawę drożności dróg oddechowych.

Neurolodzy natomiast mogą być zaangażowani w przypadki centralnego bezdechu sennego, który jest związany z problemami neurologicznymi. Lekarze medycyny snu posiadają szeroką wiedzę na temat różnych zaburzeń snu i mogą koordynować kompleksowe podejście do leczenia bezdechu sennego. W niektórych przypadkach do zespołu terapeutycznego mogą dołączyć także dietetycy, psycholodzy czy fizjoterapeuci, którzy pomagają pacjentom w zmianie stylu życia, redukcji masy ciała oraz radzeniu sobie z psychicznymi aspektami choroby.

Leczenie bezdechu sennego często wymaga podejścia interdyscyplinarnego, gdzie różni specjaliści współpracują ze sobą, aby zapewnić pacjentowi kompleksową opiekę. Współpraca ta jest kluczowa dla skutecznego zarządzania chorobą i poprawy jakości życia pacjenta.

Szpital MedPolonia oferuje Państwu kompleksową diagnostykę zaburzeń oddychania w czasie snu (badanie poligraficzne, konsultację laryngologiczną) oraz wybór odpowiedniej ścieżki terapeutycznej.

Jeżeli są Państwo zainteresowani ofertą, zapraszamy do kontaktu z Działem Koordynacji Opieki Szpitalnej: 61 66 43 313